گلیوبلاستوما

شیوع

شیوع کلی تومور 2 تا 3 نفر در هر صدهزار نفر است. شایعترین محل تومور گلیوبلاستوم مولتی فرم مغز است به خصوص ناحیه فوق چادرینه ای. گلیوبلاستوما ۲۰٪ کل تومورهای داخل جمجمه ای و ۶۰% تومورهای آستروسیتی را تشکیل میدهد و در مردان بالای شصت سال شایعتر است. این تومور در افراد زیر بیست سال نادر است (3%).

طبقه بندی

این تومور سلول‌هایی دارد که بسیار متفاوت با سلول‌های نرمال به نظر می‌آیند. این تومور معمولاً در افراد بالغ بروز می‌کند و بیشتر در مغز تشکیل می‌شود تا در طناب نخاعی. در طبقه بندی WHO آستروسیتوما به چهار گروه طبقه بندی میشود که آستروسیتومای گرید چهار گلیوبلاستوم مولتی فرم است.

علائم

علائم تومور بستگی به محل آن دارد و شامل سردرد (%87) ، تهوع ، تشنج ، اختلالات اعصاب جمجمه ای ، تاری دید ، تحریک پذیری ، افزایش فشار داخل جمجمه ای ، لکوسیتوز نوتروفیلی و ... میباشد. عوارض تومور گلیوبلاستوما بستگی به محل رشد تومور دارد.

درمان

درمان اصلی جراحی است با این حال پیش آگهی تومور بد است ؛ حتی زمانی که تهاجمی ترین نوع درمان که شامل رادیوتراپی ، شیمی درمانی و جراحی است استفاده می شود میانگین زندگی فقط بین 12 تا 17 ماه می باشد. درمان استاندارد برای گلیوبلاستوما مولتی فرم شامل حداکثر برداشتن تومور توسط جراحی و به دنبال آن رادیوتراپی بین 2 تا 4 هفته بعد از عمل جراحی برای از بین بردن بقایای تومور است. این برنامه با شیمی درمانی ( Temozolomideو Bevacizumab) ادامه پیدا می کند. بیشتر بیماران دارای گلیوبلاستوما برای عوارض بیماری خود کورتیکواستروئید و عموما دگزامتازون استفاده می کنند. درمان های آزمایشی شامل گاما نایف ، درمان با جذب نوترون بورون و انتقال ژن است.